Cookie beleid Full Speed

De website van Full Speed is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Dsv Full Speed JO9-4 tegen LYRA JO9-7; “Niets aan het handje, vertrouwen in eigen kunnen”

Dsv Full Speed JO9-4 tegen LYRA JO9-7; “Niets aan het handje, vertrouwen in eigen kunnen”

Full Speed JO9-4

-

LYRA JO9-7

Competitie

Onder 9, JO9-4, 8e klasse 13

Datum

7 oktober 2017 8:45

Accommodatie

Onbekend

Dsv Full Speed JO9-4 tegen LYRA JO9-7

“Niets aan het handje, vertrouwen in eigen kunnen”

Vandaag wéér een thuis wedstrijd, LYRA JO9-7. Voor ons de eerste kennismaking met deze vereniging uit De Lier.

Zoals vorige keer gemeld ga ik mijn oor te luister leggen bij Guus om advies in te winnen om de stijgende lijn voort te zetten. Aangekomen bij zijn huis krijg ik van zijn vrouw te horen dat hij nog even in gesprek is met Pastoor. “ Toch niets ernstigs? “ vraag ik. “ Nee hoor”, zegt ze lachend. Als na enkele minuten de deur opengaat begrijp ik het, “ Hee Alex, alles goed? “. Nog voordat ik antwoord krijg staat Guus met uitgestoken hand voor mijn neus en trekt me zijn kantoor binnen. “ zo Bons Coach vertel, wat is het probleem.” “Nou problemen hebben we niet, stijgende lijn, goed scoreverloop, teamgeest . Guus onderbreekt me en zegt met kalme stem:” waar heb je mij dan voor nodig? Zoals je het vertelt is er niets aan het handje”, “maar hoe houden we dat vast? “ gooi ik er snel tussendoor. “ luistert, teamgeest is van het allergrootste belang, dan komt de rest vanzelf wel. Daarnaast heb ik de wedstrijden nog even teruggekeken, niets aan ‘t handje zeg ik! Vertrouwen hebben in eigen kunnen, geef dat trouwens ook maar even door aan die Langeveld en zijn spelers!” Na 10 minuutjes sta ik weer buiten en met een gerust hart rijd ik terug naar huis.

Thuisgekomen stuur ik vanuit mijn luie stoel een appie naar de gebroeders de Boer, Remco en Berry, met onze bevindingen. De volgende ochtend gaat de wekker stipt om 7.00 uur af. Bakkie, ontbijten, opfrissen en dan richting de Kerkpolder. Wat is het druk, ik sta warempel in de file?! Als ik even later de berichtjes op de app lees en zie dat de gebroeders de Boer iedereen hebben uitgenodigd voor de wedstrijd wordt alles me duidelijk. 
Dit belooft een mooie dag te worden. In de kantine is is het een drukte van jewelste en ik sluip ongezien via de achterdeur naar kleedkamer 1, het clubhuis van onze toppers. De kleding ligt al op volgorde, fris gewassen, net als bij de grote jongens. Ik hoor ze al zingend aankomen, “ wij gaan scoren, wij gaan scoren, iedereen mag het horen, wij gaan scoren!” Ze kakelen weer lekker door elkaar en zijn meer met de wedstrijd bezig dan net hun kleding. Resultaat, linker sok aan rechtervoet, shirtje achterste voren etc. Uiteindelijk komt het allemaal goed, strak in het pak, glimmende kicksen en een smile van oor tot oor gaan ze gezamenlijk naar het veld.
Onder luid applaus worden Dani, David, Jack, Jamairo, Jason, Justus, Mischa Ryan en Vicco verwelkomd en beginnen ze aan de warming up. Als echte Maradona’s sloven ze zich uit voor het aanwezige publiek. Maar waar blijft die scheids nou het is al bijna tijd. Xavier Kuipers gaat poolshoogte nemen en komt even later terug met de mededeling dat de scheids zich heeft verslapen en hij de wedstrijd van vandaag begeleidt. Toppie, dat is weer opgelost. Vandaag geen afmeldingen, volle oorlogssterkte, en dat had de tegenstander ook in de gaten. Hun leider, geschrokken van al dat uiterlijk vertoon, oppert om met zeven man te spelen. Na een kort overleg tussen Frank en Ronald wordt het verlossende antwoord gegeven :”aaaaaaaaah leidert das oké”.
Jamairo, onze aanvoerder van vandaag, mag tossen om de aftrap. Xavier Kuipers werpt de munt omhoog en vier man staan daarna naar de grond te turen om de munt terug te vinden. “ munt, Lyra heeft de aftrap” wordt er na enkele minuten geroepen. Hmmm een kleine tegenvaller maar niets is minder waar. Als ware Oranje Leeuwen vechten onze toppers om iedere meter. De bal gaat gaat van links naar rechts, Mischa knalt de bal naar voren en zowel Ryan, Dani als Jamairo krijgen een paar mooie kansen. Aanvallen worden moeiteloos afgewend door ons koppel Vicco en Justus. Jason heeft zijn dag vandaag en houd de nul. David en Jack onze verdedigende middenvelders gaan er vol in en betalen de tol met een paar harde tackles. Rode kaart denk ik nog maar de scheidsrechter lost het goed op en na de handen te hebben geschud en een paar troostende woorden spelen we verder. Mischa schiet de bal een aantal malen bijna dwars door de aanvallers van Lyra waardoor ze bij de volgende schoten een stapje terug doen. Vicco en Justus zorgen voor het slot op de deur en Jack, David, Dani , Jamairo en Ryan voor het gevaar voorin. Het is spannend, langs de lijn houd iedereen zijn adem in en staan ze billenknijpend naar de wedstrijd te kijken. Er is nog steeds niet gescoord en de eerste helft is bijna afgelopen. Dan gebeurt het, na een snelle aanval van Lyra gaat de bal via de hand van Jason rakelings langs ons doel. Vicco voorkomt een achterbal en knalt hem langs de lijn naar Justus die de bal direct doorschuift naar David. David kapt de bal en geeft hem af op Jamairo die hem vervolgens meeneemt richting middellijn. Mischa neemt over en zet Dani op scherp, de Kuyt kijkt even om hem heen en ziet Jack vrijlopen langs de linkerkant. Jack neemt aan en ziet Ryan vanuit zijn ooghoek de zestien binnen komen. Een korte ferme pass en......goooaalll!!!! 1-0!!! Met gespreide armen rennen onze toppers over het veld en dat is ook het moment waarop Kuipers het rustsignaal laat klinken. Wat een geweldige actie en wat een spanning. Ontlading bij iedereen, ook in de lucht want het begint te spetteren. Snel begeven we ons naar de kantine om de nodige sportdrank rijkelijk te laten vloeien.

Na een korte onderbreking is het dan weer zover, kunnen we de voorsprong vasthouden? Zou het ons vandaag eindelijk gaan lukken en krijgt Guus gelijk?

Ook vandaag weer een keeperswissel, net als bij de grote jongens beschikken wij over meerdere keepers en tactisch gezien zou dit wel eens in ons voordeel kunnen uitpakken. Jason kan net als Jack een aardig balletje trappen. Het fluitsignaal klinkt en onze Oranje Leeuwen gaan direct weer vol aan de bak. Dani, David, Jack, Jamairo, Jason, Justus, Mischa Ryan en Vicco slaan vele aanvallen af en zorgen voor menig gevaarlijk moment voor het doel van Lyra. Het spel wordt harder en de spanning stijgt aardig. Het duurt dan ook tot ver in de tweede helft wanneer Lyra langszij komt. Een rommelige bal rolt over de doellijn en het is 1-1. Nog 10 minuten, onze toppers spelen alsof het hun laatste wedstrijd is. Waar we eerst nog het 1-2–1-3 systeem speelde is het binnen de kortste keren omgegooid naar 1-6. Het is een drukte van jewelste voor het doel van Lyra, schoten van Jack, Ryan en Dani gaan maar net naast, Mischa, Vicco en David’s pogingen leveren ook niet het gewenste resultaat op. Achterin ontstaan natuurlijk de gaten en als de scheids het eindsignaal laat klinken is de eindstand 1-3. Met rode konen en bezweet van de topprestatie van vandaag komen onze kanjers naar de penaltystip. De toeschouwers pakken de zakdoeken en vegen het zweet van hun voorhoofd. Maar niet getreurd, bij de penalty’s is ons scorend vermogen terug, en Jason keept als een echte pro en tikt bal na bal over en naast.

Dani, David, Jack, Jamairo, Jason, Justus, Mischa Ryan en Vicco jullie hebben vandaag een TOP prestatie geleverd.
Wederom een verbetering ten opzichte van vorige week!! De stijgende lijn is nog niet doorbroken en aan de teamspirit kan ons Nederlands elftal een voorbeeld nemen. In de kleedkamer vieren we onze topprestatie en blikken alvast vooruit naar de wedstrijd van volgende week. Vitesse uit, een oude bekende uit de beker... maar net als Dick zeg ik tegen de jongens:”de vorige uitslag vond ik een vreemd verhaal, de kaarten voor volgende week zijn dan ook nog niet geschud!”

Thuisgekomen hangt De CEO van Dacia aan de lijn om te vragen of wij voortaan willen figureren in hun nieuwe reclame. Ik wijs dit af omdat we niet naast onze voetbalschoenen willen lopen.” Net als ik ophang gaat de telefoon alweer. Trainert van ons 1e elftal, of we volgende week zondag een korte demonstratie willen geven aan de selectie. We nemen de uitnodiging met 18 handen aan!! 

Want zoals mijn goede vriend Johan eens zei: “als je aan het kortste eind trekt moet je een langer touwtje nemen , Je gaat het pas zien als je het doorhebt.”

Tot volgende week,

De Bons Coach

Alle foto's van zijn weer te bewonderen op:
https://flic.kr/s/aHsm5mCiYn

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!