“All for one and One for all” ,De 9 musketiers

Full Speed JO9-4

-

S.V. Den Hoorn JO9-6

Competitie

Onder 9, JO9-4, 8e klasse 13

Datum

28 oktober 2017 9:00

Accommodatie

Onbekend

Full speed JO9-4 - Den Hoorn JO9-6

“All for one and One for all” ,De 9 musketiers

Na een weekje rust en geen voetbal staat er dit weekend weer een druk programma in de agenda. Nog steeds in een winning mood na onze overwinning tegen SEP ga ik vandaag toch even een praatje maken met Gio, want ook hij heeft te maken met het V-virus. Tja een hardnekkig virus dat er soms een seizoen lang kan insluipen en moeilijk onder controle is te krijgen. Ook Marcel K. heeft er last van gehad maar schijnt nu aan de beterende hand te zijn gezien de resultaten van afgelopen week. Ik had een adres van Gio gekregen en kom ergens in een achteraf buurt bij een oud kantoor uit. Niks voor Gio dacht ik nog, normaal zitten we hoog in de Euromast te genieten van ons drankje. Bij binnenkomst hoor ik vanuit een van de zalen een stem:” ik ben Marcel en ik ben een verliezer” waarna er luid wordt geapplaudisseerd. Een dame komt op mij af en vraagt waar ik moet zijn, “alcohol, verliezer?” vraagt ze op fluisterende toon. Huh, ehh laatste wedstrijd gewonnen..beslist geen alcohol “. “Oké, denial (ontkenning), ga maar na zaal AV, daar vindt u gelijkgestemde meneer de B”. Enigszins beduusd wandel ik langs de deuren en zie al snel het bordje AV en sluip naar binnen. Al snel zie ik Gio, Ronald, Marcel en nog een aantal bekenden. Het ziet er naar uit dat de halve ere divisie kopstukken hier aanwezig zijn. Na enkele bekentenissen en een goed gesprek met gelijkgestemden keren we huiswaarts. Bij de deur krijgen we van de Poolse bondsarts de heer K.W. Akzalvr een fles met ingestraald water mee. Bijgeloof, denk ik nog, en stop de fles in mijn zak.

Thuisgekomen kijk ik snel naar de laatste uitslagen van de tegenstander Den Hoorn JO9-6. Ziet er niet veelbelovend uit, Den Hoorn thuis, een geduchte tegenstander. Na een roerig nachtje maak ik mij klaar voor de match van vandaag. Het is nog donker en ik vraag me zelfs af of de lichten op het veld niet aan zullen moeten. Als ik bij ons sportcomplex aankom is er in geen velden of wegen iemand te zien. Ik sta voor een dichte poort en kijk op mijn horloge, 8.30 uur, waar is iedereen? Spelen we uit en niet thuis? Ik besluit om in de auto te wachten en na een half uur zie ik in de verte iemand aankomen, de velddienst medewerker. “ lekker op tijd meneer de Bons Coach”. Jij niet een beetje laat roep ik geïrriteerd. “Te laat??? Het is net acht uur, ik denk dat je je horloge moet na laten kijken, morgen gaat de zomertijd pas in Bons Coachie, hahaha, te laat..”. Moet ik weer hebben, een uur te vroeg, wintertijd, zomertijd, mijn eigen tijd zal je bedoelen. Ieder nadeel heeft zijn voordeel, het is inmiddels licht dus hoeven de lichten niet aan. Na een lekker bakkie voel ik in mijn zak en daar zit het flesje van gister in. Op het etiket staat dat het winnende bestanddelen bevat, éénmaal voor of tijdens de wedstrijd twee druppels in een glas limonade of water doet wonderen. De fabrikant uit Gallië, Panoramix, was ook de druïde van Asterix en Obelix en garandeert de werking…. Bijgeloof?? zal ik??

Al snel staan ze te trappelen op het veld. De scheids laat ze weer tossen voor de aftrap en BAM, Den Hoorn wint de tos... Ik krijg het er warm van, is dit een goed of slecht voorteken??? of is het bijgeloof… De kanjers hebben er geen last van, “nemen wij dat doel” roepen de mannen cool in koor.

Dani, David, Jack, Jamairo, Jason, Mischa en Ryan beginnen veelbelovend aan de eerste helft. De ene pass na de andere van Jack en Ryan, goed verdedigend werk van ons super duo Mischa en David een knap staaltje doelwerk van Jason en last but not least, geweldige uithalen op het doel van Den Hoorn door Dani en Jamairo. Helaas kunnen die niet voorkomen dat de twee snelle spitsen van Den Hoorn er al snel een paar intikken. Mijn bijgeloof begint de overhand te krijgen. Ik krijg het warmer en warmer en zie de blikken vol ongeloof van de twee leiders richting mij. Met opgeheven handen gebaren ze mij naar hun toe te komen. Schoorvoetend vertel ik hun wat er is gebeurd en als blikken konden scoren......was ik nu een gatenkaas. Opeens krijg ik een bijgelovig goed idee, de rust, bekers, snel handelen, nog maar een paar minuten. “ ik zal het drinken voor de rust wel even halen”, “ nah dat doet ie anders nooit”,

hoor ik ze roepen langs de zijlijn. Ik twijfel geen moment en neem het zekere voor het nog onzekere. Al snel is het flesje leeg en loop ik met de goed gevulde bekers naar het veld.

Pfffrttrt!! Klinkt het rustsignaal. Dani, David, Jack, Jamairo, Jason, Mischa en Ryan nemen allen een ferme slok. Als ook onze scheids en de leiders een bekertje van de tray pakken roep ik met een opvallende dikke bijgelovige knipoog “ zou ik niet doen hoor” maar het was al te laat. Berry en Remco springen op en roepen onze kanjers bij zich. Druk gebarend geven zij de laatste aanwijzingen. Onze kanjers slaan de armen om elkaar en roepen in koor :”All for one and One for all!!!

Pffffrrrrtt klinkt het over het veld. Ze stormden over het veld als de 9 musketiers vechtend tegen de rood wit gestreepte draken. BAM, doelpunt van Dani, goed voorbereid door een ferme uittrap van Jason en passes van Mischa, David, Jack, Jamairo en Ryan. “ One for all “ roept Dani en de rest in koor er achteraan: “ and All for one”!. Ja,ja, het werkt bijgelovig goed gniffel ik. Niet veel later is het wederom raak en volgt hetzelfde ritueel, “ One for all “ roept Dani en de rest in koor er achteraan: “ and All for one”! De leiders en de scheidsrechter staan inmiddels over-enthousiast te springen. Als dat maar goed gaat denk ik bijgelovige zelf. Den Hoorn weet even niet wat er gaande is maar ook bij hun is het nog niet uitgewerkt. BOF daar zie ik Jason met een snoekduik de linkerhoek ingaan...net niet… Jack raast als een woeste stier over het veld en links gaat David met hem mee, Mischa en Jamairo doen een één tweetje en passen de bal naar Ryan die hem langs de lijn voor het doel langs slingert. BAM, nummer drie!! Een ware Hatrick!!! Dat gaat bijgelovig goed, ik kijk snel op mijn klokje maar realiseer me dat deze nog voorloopt... gretverderie net als we achter staan, heb ik weer. De laatste minuten van de tweede helft

staan de 9 musketiers alleen nog maar op de helft van Den Hoorn. Bal na bal wordt er op het doel geschoten, KABAM, Mischa knalt de bal tegen onderkant lat maar deze schiet er voor de lijn weer uit. BAF, Jack op de paal, PLOF Ryan net naast, BOEFF, Jamairo net over, WHAMM, David zijn bal wordt er net uitgetikt, TJAFF, Jason vliegt naar de hoek en tikt hem net naast. Mijn bijgeloof begint af te brokkelen, gaan we het nog redden?? Ik zie de scheids het fluitje naar zijn mond brengen net als Dani wederom op het punt staat om te schieten....Pf BAM rrrttttt!!! Doelpunt in de laatste seconde van de wedstrijd. En weer hoor ik in koor “One for ALL”, “and ALL for ONE” over het veld schallen.

Ik zie zwetende koppies, verdwaasde blikken en trappelende voetjes bij de penalty stip. Leiders en scheidsrechter kunnen ook niet meer stilstaan en de penalty’s vliegen je om de oren. Jason onze keeper is veranderdts in de flying dutchman en de zes andere musketiers schreeuwen keer op keer het inmiddels welbekende: “All for one and One for all”.

Mijn bijgelovig ik besloot om maar stilletjes huiswaarts te keren, was dit bijgeloof of een pure stommiteit van mij… In de auto lees ik de kleine lettertjes onderaan het etiket en ..........

“overmatig gebruik kan de werking nadelig beïnvloeden…”

Ik bied hierbij alvast mijn excuses als Bons Coach aan alle ouders en een paar moeders aan, voor het zeer onrustige weekend....Sorry!
Snel verlaat ik het sportpark.

PS nadat ik het had laten testen in het laboratorium van een goede neef blijkt dat het hier om gewoon kraanwater gaat, wat een blamage, wat ben ik toch een bijgelovige…..

Thuis aangekomen hangt Gio al aan de lijn. Na mijn verhaal beloof ik om volgende week met hem mee te gaan naar de bijeenkomst van de Anonieme Verliezers en Bijgelovige sukkels.

Maar zoals jullie gewend zijn:

En de stijgende lijn dan vragen jullie je af????

Nou die is er nog steeds, zonder wondermiddel of ander bijgeloof!!

1 Onze score weer verbetert van 3 naar 4

2 Onze eerste hatricker (Dani)

3 EEN TEAM vrienden die individuele kwaliteiten combineren met gezamenlijke oplossingen!

“All for one and One for all”

Een echt team, 9 musketiers die de stijgende lijn er nog steeds inhouden.
Dani, Jack, Jamairo, Jason, Justus, Mischa Ryan en Vicco vergeet niet dat we iedere week weer een stapje dichterbij die tweede geweldige overwinning komen. En als die komt gaan we dat ongekend op zijn fullspeeds vieren tijdens de derde helft!!

Mijn goede vriend Johan zei altijd: “ winnen is logisch, verliezen niet”,

met andere woorden:

Als je weet wat verliezen is beleef je veel meer plezier aan winnen!!!

De foto’s van deze bijgelovige wedstrijd staan weer op: https://flic.kr/s/aHsm5f94MQ