Cookie beleid Full Speed

De website van Full Speed is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

“Een foto zegt meer dan veel doelpunten”

“Een foto zegt meer dan veel doelpunten”

RAS JO9-4

-

Full Speed JO9-4

Competitie

9e klasse 04

Datum

10 februari 2018 9:35

Accommodatie

Onbekend

RAS JO9-4 - dsv Full Speed JO9-4, Zaterdag 10-02-2018
“Een foto zegt meer dan veel doelpunten”

De temperaturen gaan weer licht stijgen, het ijs verdwijnt van de dichtgevroren sloten en de laatste restjes sneeuw dwarrelen voorbij. De eerste sneeuwklokjes steken hun kop al boven de grond en ik ontwaak als een echte bruine beer uit mijn winterslaap.

De Winterstop is voorbij!!!
 
Eerst maar eens een lekker bakkie koffie en dan eens kijken of er al iemand wakker is. Na mijn eerste slok open ik de app en zie daar wel 20 ongelezen berichten. Onderuitgezakt neem ik al het nieuws met een diepe zucht tot me. Daar waar ik al bang voor was is ondanks al mijn inspanningen toch werkelijkheid geworden. Het circus van de wintertransfers heeft ook onze kanjers getroffen. Gretverderie, ik had ze nog zo gezegd niet in te gaan op die miljoenen en beloftes van anderen. Duidelijk tegen dovemansoren, na eerder al Ajax, PSV, Feyenoord en Barcelona op het verkeerde been te hebben gezet om Mischa, Jack, Dani en Ryan te behouden en later Jamairo, David, Vicco en Justus een nieuw verbetert contract te hebben aangeboden is er één door mijn vingers geglipt. Nee gelukkig geen transfer naar Feyenoord, die had ik op slinkse wijze geannuleerd.
Nee het venijn kwam uit een totaal onverwachte hoek, zo’n hoek waar onze keeper Jason wel raad mee wist. Onze eigen JO9-2 heeft een forse transfersom neergelegd voor onze flying dutchman.....
“9 toppers op het veld, gretverderie , nu zijn het er nog maar 8” mompelde ik vanuit mijn luie stoel. Ik stuurde Jason een berichtje en wenste hem veel succes bij de JO9-2 en bedankte hem voor zijn inzet. Gelukkig verder geen spelers verloren, morgen 9.35 uur onze eerste wedstrijd na de winterstop. Bij de KNVB waren onze toppers niet onopgemerkt gebleven en zijn we met het gehele team gepromoveerd naar de top-klasse. Nieuwe tegenstanders, nieuwe ronde, dus nieuwe kansen.
 
Al vroeg ging de wekker en na al die weken ook weer het gebruikelijke ochtendritueel, krenten bammetje, bakkie en de top-app checken. Geen afmeldingen, jasje aan, dasje om, Tom Tom in positie en op naar RAS. RAS, waar staat het voor? Rap als Slakken..., Roepen, Aannemen, Schieten... geen idee eigenlijk. Ik was ruim op tijd dus even een bakkie in de kantine. Lekker warm, gezellig en de frituur stond ook al aan rook ik. Ik bestelde aan de bar een bakkie, “RAS patatje bij?” vroeg de bardienst medewerker. “ Niet een beetje vroeg?” antwoordde ik. Maar dat was tegen beter in want al snel stonden daar twee dampende bakkies, één met koffie en de ander tot de nok gevuld met RAS patat. Ik raakte aan de praat met de beste man en kreeg de gehele geschiedenis van de club te horen. “......En zo kwam onze toenmalige voorzitter Jan Ras aan de naam RAS patat duzsss.”
Gelukkig waren de andere toppers inmiddels ook gearriveerd en begaven we ons naar de kleedkamer. Nou dat was een zoektocht op zich. Na een paar minuten te hebben rondgezworven langs een sporthal op veld 3 was daar eindelijk een deur die open kon. Snel trekken de toppers hun fris ruikend en strak gestreken tenues aan. “ wij gaan winnen” riep de één, “we zullen ze een poepie laten ruiken!” zei de ander. Ze zijn er weer klaar voor dacht ik bij mezelf. B en R waren driftig op zoek naar iets, druk gebarend zie ik ze tegen elkaar tekeer gaan. Ondertussen sprinten de toppers naar het veld. We waren nog maar net op tijd voor de aftrap.
 
Pffffrt, daar gaan ze, nog een beetje onwennig spelen ze de bal van links naar rechts. Opeens zie ik vanuit mijn ooghoek een RAS spelertje een spurt nemen. Hij krijgt de bal mooi aangespeeld en knalt hem achter in ons net. Inmiddels zijn B en R ook aangekomen en ik vraag nog even wat er zoek was. “ Met die transfer van Jason hebben ze de “gouwe wanten” ook mee verkocht!” Antwoord R. “ Ja, balen als een stekker” roept B. “Niet getreurd heren, daar hebben we het volgende op gevonden. De keepers handschoenen van het Nederlands elftal!! Een cadeau van Ronald.” fluister ik.
Onze toppers rennen over het veld en moeten regelmatig aan de handrem trekken als dat kleine ventje weer zijn sprint inzet. David, Vicco en Justus staan hun mannetje en Jack verdedigt zijn doel met klasse.
 
Mischa, Dani en Jamairo proberen op hun beurt een gat te slaan in de verdediging van RAS en bij tijd en wijlen slagen ze daar goed in. Helaas ontbreekt het ons aan geluk. Na een paar tegendoelpunten kijken ze elkaar aan en begint het vuur in de kicksen weer langzaam op te laaien. Het duurde dan ook niet lang wanneer de vlammen uit Mischa zijn adidasjes schieten en hij met een ferme trap de bal in het net jaagt. “Goaoaoaoallllll “ roepen ze allen in koor. Gelukkig, ze hebben nog steeds dezelfde positieve fibe als voor de winterstop. Een doelpunt doet wonderen. Maar de strijd gaat door, Dani en David de twee D’s proberen keer op keer de tegenstander af te troeven maar het geluk is niet aan onze zijde. Ook Vicco en Justus doen hun uiterste best en weren aanval na aanval regelmatig af.
Jack staat zijn mannetje op doel en met de wonder wanten verricht hij een aantal mooie reddingen. Jamairo en Mischa lopen van voor naar achter om hun teamgenoten te helpen aanvallen af te slaan.
Pffffrt eindelijk klinkt daar het rust signaal.
Trainer Johan, die al geruime tijd rond het veld de jongens van aanwijzingen en goed advies heeft voorzien, roept de toppers bij zich. “Hee kanjers, het gaat niet slecht maarrrr... als je de bal niet hebt kan je niet scoren. Dusss… we gaan vanaf nu voor de bal en zorgen dat die knapen van RAS niet meer aan scoren toekomen!!” Aandachtig luisteren de toppers naar de adviezen van Johan en regelmatig knikken 7 koppies bevestigend. Mischa en Jack wisselen de wonder wanten uit en Dani, Vicco, Justus, Jamairo en David worden door Johan in positie gebracht.
Pffffrt de tweede helft gaat van start. En ja hoor RAS komt bijna niet meer aan spelen toe. Onze toppers laten weer zien waar ze voor de winterstop waren gebleven. De bal schuift van links naar rechts, van voor naar achter. De halve scharen zijn weer geheeld en langzaam zien we af en toe een voorzichtige tornado de revue passeren. De krultang zit er helaas niet bij vandaag maar de wonderhandschoenen van Ronald laten Mischa, net als Jack in de eerste helft, schitteren onder de lat. Helaas is het geluk onze toppers deze keer niet gegund. Pffffrrt daar klinkt het eindsignaal. De supporters zorgen ervoor dat de teleurstelling snel verdwijnt door met een luid applaus de jongens bij de penalties aan te moedigen. Wat in de wedstrijd maar niet lukte, is bij de penalties een makkie.
De een na de ander trapt de bal het net in en met een tevreden gevoel gaan we weer op zoek naar een kleedkamer om ons lekker op te warmen en om te kleden.

Als vanouds verlaten ze met veel enthousiasme de velden van RAS al uitkijkend naar de volgende wedstrijd. De positieve spirit is er nog steeds en met een tevreden gevoel loop ik rustig terug naar de kantine. “En Bons coach, hoe was de wedstrijd?”, vroeg de bardienst medewerker. “We hebben gescoord!!” roep ik hem toe, “doe mij maar een “bakkie met” alstublieft”. “En de uitslag? Gewonnen?” vroeg hij vervolgens, “ Niet belangrijk man, we hebben gescoord en ze kijken nu al weer uit naar de volgende wedstrijd, dat is meer waard!!” antwoordde ik. Van achter het tafeltje, waar ik geniet van mijn “bakkie met”,zie ik de team fotos van alle elftallen van vv RAS aan de wand. Hmmmm.... JO9-1, JO9-2, JO9-3, JO9-4....met een dubbel gevoel vertrek ik huiswaarts.

Mijn goede vriend Johan heeft het al eens gezegd:
“de waarheid is nooit precies zoals je denkt dat ie zal zijn”

“En waar is de stijgende lijn Bonsie?”
Die is er al weer! De Quatro N:
• Nieuwe ronde
• Nieuwe kansen
• Nieuwe klasse en dus een
• Nieuwe stijgende lijn.

Tot volgende week!!
De Bons Coach.

De foto’s van de wedstrijd zijn weer te vinden op:
https://www.flickr.com/gp/dsvfullspeed/7q7mv0
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!