Goedendag Paul, stel je eens voor.
Ik ben Paul Friskes en nog deze maand word ik 70 jaar. Ik zeg wel eens: “Ik ben 20 jaar te vroeg geboren”. Ik voel me zeker geen 70. Ik ben nog steeds enthousiast, heel actief en wil nog zoveel dingen doen. Ik heb twee zoons, twee schoondochters en inmiddels ben ik opa van vier prachtige kleinkinderen. Ik woon in Delfgauw en ik mag me een gelukkig mens prijzen.
Je loopt al een aantal jaren bij D.S.V. Full Speed rond. Vertel eens, hoe kwam je hier terecht?
Ik ben 24 jaar hoofdsponsor van s.v. Den Hoorn geweest en was 12 jaar hoofdsponsor bij s.v. DHL. Op een keer waren Alex Nieuwenhout en Ruud Wijnants bij mij op visite. Zij vertegenwoordigden de sponsorcommissie van D.S.V. Full Speed. Ik had toen eigenlijk nog niet veel met de club. Het voordeel daarvan is dat je jezelf in het gesprek 100% zakelijk kan opstellen. Ik had sowieso twijfel om nog ergens sponsor te worden, want ik wist dat ik op termijn afscheid ging nemen van mijn bedrijf. Ik was immers de 60 jaar gepasseerd? Alex en Ruud deden mij echter een opmerkelijke belofte en een bijzonder aanbod. Een aanbod dat ik nog niet eerder had gekregen van de sponsorcommissie bij een amateur sportvereniging.
Hun belofte was dat ik er met 100% zekerheid vanuit mocht gaan dat ik “terug zou verdienen wat ik zou investeren”. Dat is meestal een verkooppraatje. Maar het concrete aanbod hierbij was dat ik mijn sponsorgeld terug zou krijgen als die belofte niet waargemaakt werd. Dit had ik nog nooit gehoord. Ik had (let op: had) niets met D.S.V. Full Speed, maar op basis hiervan ben ik toch sponsor geworden. En ik kan zeggen dat Alex en Ruud het bij het juiste eind hadden. Hun voorspelling is ruimschoots uitgekomen. Dat kan ook bijna niet anders bij een vereniging met zo veel ondernemers. Daarom ben ik inmiddels ook al ruim 9 jaar sponsor.
Heb je zelf ook ook gevoetbald? Zo ja, waar?
Ja bij GDS, wat nu Erasmus is en ook bij RPSV (Rijks Politie Sport Vereniging). Wij speelden soms wedstrijden tegen HPSV (Haagse Politie Sport Vereniging) en de Koninklijke Marechaussee. Die wedstrijden eindigden altijd in een knokpartij. Wat een vreemde rivaliteit was dat. Collega’s onder elkaar aan het vechten, heel bijzonder. Nou was ik overigens wel een bikkelharde rechtsback.
Heb je nog andere sporten gedaan?
Vecht- en verdedigingssporten was een verplicht onderdeel bij mijn oude werk. Daarover straks meer. Tenslotte heb ik aan tennis en fietsen gedaan.
Wat voor een vereniging is D.S.V. Full Speed in jouw beleving?
Ik voel me hier super thuis. Ik ben altijd welkom. Ik ben emotioneel en voel me betrokken bij de vereniging. Zeker bij het 1ste elftal. Als er gewonnen wordt ben ik de eerste die een krat bier de kleedkamer in brengt. Als ik bij een gelijk spel of verlies merk dat er alles aan is gedaan, dan breng ik die krat bier ook. Maar bij een mindere prestatie ben ik weg. Na het laatste fluitsignaal ga ik dan direct op huis aan. Bij D.S.V. Full Speed is het wel altijd gezellig. Het is een echte ondernemersvereniging met een hoge gunfactor. Een grote beloning kreeg ik doordat ik in januari 2020 mee mocht op trainingsweekend in Spanje. Een fantastisch weekend, waar iedereen elkaar nóg beter heeft leren kennen.
Kun jij je gevoel ten opzichte van Full Speed uitleggen?
Bij s.v. DHL voelde ik me al echt thuis. D.S.V. Full Speed kende ik tien jaar geleden nog niet. Maar ik ben met alle egards binnen gehaald c.q. binnen gekomen. Ik durf nu hardop te roepen dat D.S.V. Full Speed echt “mijn cluppie” is geworden. Ik doe zelfs verenigingswerk door af en toe achter de bar te staan. Bovendien pak ik soms helemaal gratis de microfoon om één van mijn serenades ten gehore te brengen.
Je werkt al vele jaren met verzekeringen, Wat deed je eigenlijk vóór Paul Friskes Assurantiën?
Dat is een bijzonder verhaal. Ik was 17 toen ik op de middelbare school zat. We zaten midden in de Provotijd. Ik had een meedogenloze bos haar en deed mee aan Vietnamdemonstraties. Op school moest ik een test doen. De uitslag daarvan was dat ik eigenlijk nergens geschikt voor was. Ik kwam uit een groot gezin en had elf broers en zussen. We waren een doorsnee familie, zonder auto en vakantie was een utopie. Mijn vader zei: “Je moet ambtenaar worden. Ga bij de Politie of zo”. Ik zag dat niet direct zitten, maar mijn vader overtuigde me om te solliciteren. “Zie het als een uitdaging”, zei hij. Er waren drie keuringsdagen. Als Provo werd ik tot mijn schrik nog aangenomen ook. Er was wel één voorwaarde: om naar de politieacademie te kunnen, moest mijn haar eraf… Afijn, op dag één was ik nog niet naar de kapper geweest. Ik wist immers niet of ik wel wilde blijven. En zo niet, dan zou dat best zonde zijn. “Moet jouw haar er niet af, er past geeneens een pet op je hoofd”, was vrijwel het eerste wat ik te horen kreeg. Zo kreeg ik een ultimatum. Of mijn haar eraf of ik kon gaan. Het werd m’n haar eraf.
Zo begon ik bij de Politie in kleine dorpjes. Daar vond ik het niet geweldig en ben naar de Verkeersdienst Driebergen gegaan. Die van de Porsches en BMW-motoren! Daar was ik aanwezig bij alle grote evenementen en heb de Koningin mogen ontmoeten. Ook heb ik Minister-President Van Agt begeleid en de treinkaping van dichtbij ervaren. Ja, ik heb veel meegemaakt in die periode.
Naast mijn werk ben ik gaan studeren. Zo werd ik hulpofficier van justitie in de regio Zuid-Holland. Maar tijdens de jaarwisseling 1981-1982 ging het mis. Er werd er bewust vuurwerk in mijn gezicht gegooid. Het gevolg was dat ik rechts 100% doof ben en links 70% hoor. Vijf maanden lang liep ik ziekenhuis in en uit. In die tijd was er geen slachtofferhulp en moest je alle problemen zelf oplossen. Mijn toenmalige echtgenote wilde dan ook dat ik stopte: “Als mensen dit doen, wat voor risico loop je dan nog meer?” Ik heb geluisterd en ontslag genomen. Dat kwam als een donderslag binnen bij Justitie, want ik was de jongste hulpofficier.
Hoe ben je daarna in de verzekeringen terecht gekomen? Wanneer ben je begonnen met Paul Friskes Assurantiën en hoe kwam je daar eigenlijk toe?
Na mijn afscheid bij de Politie ben ik meteen gaan studeren en heb mijn verzekeringspapieren gehaald.
Op 1 januari 1983, precies één jaar na het vuurwerkincident, ben ik op de zolderkamer begonnen met Paul Friskes Assurantiën. Zonder één enkele klant. Ik had ontslag genomen en geen gulden, die waren er toen nog, op zak. Ik werd benaderd door de Panorama, Veronica en de NOS. Het ging over de aanleiding en de opmerkelijke stap van Politieagent naar Verzekeringsagent. Over de gevolgen als mensen elkaar dit soort dingen aandoen. Ik mocht daarbij een wens uitspreken. Dat was voor mij een “Meet & Greet” als VIP met Lee Towers. Die heb ik gekregen.
Door die publiciteit kreeg ik veel politieagenten als klant. Dat was de gunfactor binnen het corps. Zo is, vooral aan het begin, mijn klantenbestand gegroeid.
“Ik eet van de bevolking dus ik moet wat terug doen.”, was één van mijn motto’s. Vandaar dat ik sponsor wilde zijn of iets wilde betekenen voor de maatschappij. Zo werd ik sponsor bij voetbal, tennis en bij Oranjeverenigingen. Ik ben Penningmeester van de VVD geweest en als ik kon speelde ik Sinterklaas. Niet alleen kinderen kregen zo aandacht maar vooral ook de ouders.
Ik ben twee jaar bezig geweest om mijn bedrijf te verkopen. Ik werd ouder en wilde het wat rustiger aan gaan doen. Makelaars benaderden me met de vraag of het geen tijd was om de boel te verkopen? Als er verkoop plaats zou vinden, had ik twee eisen: het personeel moest mee en ik moest het gevoel hebben dat de nieuwe eigenaar op dezelfde manier zou werken als ik dat deed. Ik had immers nóg een motto, dat ook op de auto’s stond: “Paul Friskes, voor net dat beetje extra service”.
De verkoop ging door. De koper werd Optima. Na één gesprek wist ik het al. Deze partij denkt er hetzelfde over als ik. De klik was zo goed dat Optima vroeg of ik betrokken wilde blijven. Daarom doe ik nog steeds hand- en spandiensten voor hen en is er een prima samenwerking. Niets moet meer, alles mag.
Op het shirt staat “Paul Friskes, where your dream begins.” Wat betekent dit precies?
Ik doe sinds een paar jaar ook wat nieuwe activiteiten. Ik help mensen hun dromen waar te maken. Bijvoorbeeld met de aankoop van een woning met bijpassende hypotheek. Zo adviseer en begeleid ik mensen bij de aanschaf van een (tweede) huis in Spanje. Ook lever ik beleggingsproducten met een gegarandeerd rendement van 6%. Ik ontzorg mensen met verzekeringen. Kortom, ontzorgen en adviseren, in de breedste zin van het woord.
Je bent ook nog balsponsor met “Europade”, wat betekent dat precies?
Dat is ontstaan toen we overgingen van de gulden naar de euro. Europade is een afkorting van EURO, PAul en DEnnis (Dennis is mijn oudste zoon). De activiteiten die ik net noemde, zijn diensten die vooral vanuit Europade plaatsvinden.
Wie zijn dan je klanten?
Dat zijn vaak particulieren die op zoek zijn naar een woning en bijpassende hypotheek. Ik heb vooral veel horecaondernemers en relaties als klant die op zoek zijn naar een belegging. Zij zijn bijvoorbeeld op zoek naar een huis in Spanje. Voor hen doe ik de aankoopbegeleiding.
Heb je je televisiedebuut al meegemaakt?
Nee helaas niet op de landelijke televisie. Wel op de lokale radio en televisie, maar ik heb ook met andere media gewerkt, zoals Panorama, Veronica en de NOS.
Heb je er lang over na moeten denken om sponsor te worden bij D.S.V. Full Speed?
Nee, het aanbod en de beloften waren zo bijzonder en veelzeggend, dat ik er direct in ben gestapt.
Zou je ooit hoofdsponsor van Full Speed willen zijn?
Gezien mijn huidige activiteiten hoeft dat niet meer. Het is ook geen haalbare kaart. Ik ben wel voor D.S.V. Full Speed actief geweest om Optima als sponsor binnen te krijgen en te houden en probeer zorg te dragen voor het werven van nieuwe sponsoren. Dit is bijvoorbeeld gelukt met Duijndam Caravans BV.
Jij zet je ook nog in voor Debora, vertel eens?
Dat is de “schuld” van D.S.V. Full Speed. Ik zag “Debora” op shirt van het 1ste elftal staan en dacht: “Wat is dat”? [Redactie: Debora is het inloophuis voor mensen met kanker en de naasten van de mensen met kanker. Een aantal leden van D.S.V. Full Speed hebben zich voor twee seizoenen garant gesteld als hoofdsponsor met de voorwaarde dat op het shirt van het 1ste en 2e elftal de naam “Debora” zou staan.]
Die dag waren mensen van Debora aanwezig en zij vroegen aan mij of ik ook partner wilde worden. Dit kon voor een bedrag van 500 euro per jaar. Dat heb ik gedaan en op een gegeven moment had ik een gesprek met het bestuur van Debora. Zij vroegen mij of ik me op wilde werpen om meer partners van Debora binnen te halen. Ik heb even getwijfeld, maar de inzet en waardering geven mij erg veel energie. Mijn opdracht (die ik mezelf als doel stelde) bij Debora was: “Ik zorg voor de honderdste partner van 500 euro”. Bij aanvang had ik er nog vijfenzeventig te gaan. Maar na vijftien maanden was die honderdste wel mooi binnen! Ik doe dit werk nu zo’n zes jaar met veel voldoening. Wel merk ik dat er ook partners afhaken. Daarom doe ik nu gelijk weer een oproep: “Wie wil Debora helpen en wie wil partner worden voor slechts 500 euro per jaar?
Wat is jouw toekomstdroom met Paul Friskes?
Ik heb mijzelf beloofd om honderd jaar te worden. Ik heb de overtuiging dat als je actief blijft, je dan vanzelf oud wordt. Ik werk nu ook bij De Laatste eer en begeleid daar mensen die in een rouwperiode zitten. De waardering die je daar krijgt, ongekend. Ik zit in het André Hazes koor en doe met volle overgave mee. Zolang ik een volle agenda heb komt het wel goed. Ik heb sinds kort een E-bike en geniet daar met volle teugen van. Ik verheug me er al op dat ik straks bij de eerste thuiswedstrijd lekker op de E-bike aan kom fietsen vanuit Delfgauw.
Wil je nog iets kwijt?
Ik voel me super thuis hier. Dat neemt nooit iemand meer van me af. Ik ben een happy man. Alleen mis ik op dit moment wel mijn zondag op D.S.V Full Speed als geen ander.
Met een stralend gezicht meldt Paul nog dat hij zelfs een bekende Delftenaar is geworden: “In 2014 stond ik niet eens in de lijst. In 2015 op plek 85, in 2016 op plek 47, in 2017 op plek 15 en in 2018 op plek 8.” Dat kan toch geen toeval zijn?
Paul, bedankt.
