Cookie beleid Full Speed

De website van Full Speed is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Een mooie witte Labrador

Een mooie witte Labrador

HVV 1 (zon)

2 - 1

Full Speed 1 (zon)

Competitie

2e klasse/3e klasse 1A) nr13 2C - LPK 3B

Datum

7 juni 2018 20:00

Accommodatie

Onbekend

Op donderdagavond ging een grote schare supporters naar de nacompetitiewedstrijd van Full Speed tegen HVV. De wedstrijd werd gespeeld in Den Haag. Verzamelen bij Full Speed en daarvandaan luid toeterend in een lange sliert auto’s naar De Diepput. Een belangrijke wedstrijd in de nacompetitie, want als je wint dan kan het bijna niet zo zijn dat je niet promoveert naar de 2e klasse.
Verzamelen bij Full Speed is een goed idee, want dat betekent dat iedereen ook weer terug gaat naar Full Speed om onze jongens op te wachten in de kantine en te feliciteren met de overwinning.
Ik denk dat er wel honderdvijftig supporters waren van Full Speed en, geloof het of niet, wel vierenveertig bestuursleden van Full Speed. Blijkbaar noemen veel mensen zich bestuurslid als ze in het zicht komen van de kassa om een entreekaartje te kopen. Toen onze enige en echte voorzitter Sjaak bij de kassa kwam, bleek hij al de derde voorzitter te zijn van Full Speed die het terrein betreden had. Drommels, drommels, drommels hoorde ik de man van de kaartjes zeggen.
Het publiek was geïnstalleerd en Full Speed stond in de sterkst mogelijke opstelling op het veld. OK, beginnen maar.
Full Speed begon gespannen en een beetje zenuwachtig en HVV zette direct veel druk op de verdediging van Full Speed. Na drie minuten was het al raak en stond Full Speed met 1-0 achter. Dat was een bittere pil en eventjes zag je de koppies gaan hangen. HVV rook bloed en Full Speed moest alle zeilen bij zetten om de stand op die vervelende 1-0 te houden. Naarmate de wedstrijd vorderde kwam Full Speed beter in zijn spel en keerde het overwicht. Full Speed kroop uit zijn schulp en zocht meer de aanval. HVV speelde fysiek en schroomde niet om af en toe een elleboogje uit te delen. Gelukkig is er voor dit soort wedstrijden een scheidsrechtercommissie die uiterst selectief te werk gaat om een leidsman aan te stellen. Deze scheidsrechter had men geselecteerd met de categorieën:
1.            In het bezit van een Labrador,
2.            In het bezit van een rood-witte stok,
3.            Een lichte vergeetachtigheid is toegestaan.
Full Speed gooide de schroom van zich af en zocht de aanval. Op een gegeven moment werd het voetje gelicht van Tim Zeller en lag hij met zijn kin in het gras in het strafschopgebied. Penalty, Penalty, gilde iedereen, maar de scheidsrechter zag het anders. Gele kaart voor Tim en het spel ging verder. Een elleboog voor Samet en iedereen weer gillen. Niets aan de hand vond de scheids. Doorgaan. Een beuk voor Dimitri en iedereen weer gillen. Weer niets aan de hand. Doorgaan. De frustraties liepen hoog op en er werd om een wissel gevraagd. “Wie gaat er uit” riep de scheids. “jij”, riep onze trainer. Dit werd niet gewaardeerd door de scheidsrechter, maar de grensrechter die ook door de KNVB was aangesteld kon zijn schaterlach niet onderdrukken.
De 2e helft zouden de rollen omgekeerd worden en barstensvol met adrenaline kwam Full Speed het veld op. Full Speed nam meer risico’s en daardoor kon HVV ook gevaarlijker worden. Een ongelukkige actie van een verdediger van Full Speed leidde tot een terechte strafschop en werd het 2-0. De overtreding op de speler van HVV gebeurde op precies dezelfde plek als Tim werd neergehaald, maar helaas sloeg de labrador van de scheidsrechter dit keer wel aan. Nu was het pompen of verzuipen. Alle ballen hoog voor de pot en dan maar hopen dat het een gevaarlijk moment oplevert. Helaas zijn onze voorhoedespelers niet erg groot en wonnen we zelden een kopduel. Gelukkig zat Sander nog op de bank, dus wellicht mocht die nog zijn opwachting maken. Een hoop gegil en weer een overtreding van HVV in het strafschopgebied. Nu wees de scheids resoluut met zijn rood-witte stok naar een plek waarvan hij vermoedelijk dacht dat daar ergens de penaltystip moest zijn. De buitenkans werd benut door Jacco Wevers en nu was de beer los. 2-1 achterstand en nog dertig minuten te spelen. Robin van den Bergh, Bryan van den Bergh en Suwendly Sille mochten het veld in en achterin werd één op twee gespeeld. Alle ballen nog steeds hoog voor de pot, maar weinig duels werden daar gewonnen. De laatste man van HVV lijkt mij overigens een prima persoon om mee te helpen bij het onderzoek van de KNVB naar de schadelijke gevolgen van het koppen van een bal en wat daarvan de invloed  is voor je bonte verzameling hersencellen.
Ik vernam langs de kant dat de scheidsrechter vroeger een kopsterke spits was. Langzamerhand valt het kwartje.
Robin kreeg vijf minuten later een gele kaart en direct ook een rode kaart voorgeschoteld. Hij had, volgens de scheidsrechter in de 1ste helft ook al een gele kaart gekregen. De verwarring was groot. Had Robin, terwijl hij wissel zat, voor de rust ook al een gele kaart gekregen? Veel mensen begrepen er vanaf dat moment niets meer van. De scheidsrechter had dat al wat langer. Na een hoop tumult en nadat de grensrechter te hulp geschoten was om de scheidsrechter uit te leggen dat het getal wat op de rug van Robin staat (het getal 11) er echt anders uit ziet dan het getal wat op de rug van Brian staat (het getal 4) kon de wedstrijd verder. Robin mocht blijven en weer werd de aanval opgezocht. De bal ging er niet meer in en HVV kreeg nog een verzameling kansen, maar de spitsen van HVV faalden hopeloos en voor de supporters van HVV was het duidelijk waarom de spitsentrainer ontslagen was.
En dan is het voorbij en in één klap ook het seizoen voorbij. Jammer, maar na de winterstop heb ik echt genoten van Full Speed 1 en met mij nog vele anderen. Terug naar Full Speed en dan maar wachten op de jongens van het eerste om hun een hart onder de riem te steken. Op 03:30 uur ben ik maar naar huis gegaan, want werkelijk niemand liet zijn gezicht zien.

Volgend seizoen weer beter en namens de supporters en de verslagschrijver “bedankt voor het spannende seizoen”. Nu op naar de Gala Avond en wie oh wie wordt de speler van het jaar? Wie oh wie wint de Richard van Vondelen Bokaal? Wie is eigenlijk topscorer geworden?
Op alles heb ik een antwoord, maar dat zien we morgen dan wel.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!